Een weduwe kwam te overlijden zonder dat ze een testament had laten opmaken. Ze liet een huis met inboedel en een bescheiden vermogen na. Haar zoon en dochter waren de erfgenamen. Broer en zus hadden nauwelijks contact met elkaar. Haar verhuizing naar Frankrijk, jaren geleden, had de band tussen de twee bepaald niet hechter gemaakt. Daarentegen was het contact tussen dochter en moeder goed gebleven. Vanuit Frankrijk had de dochter zelfs jarenlang gezorgd voor de financiën van de weduwe.

Tekenen bij het kruisje

Na het overlijden van moeder ging de overijverige zoon meteen tot actie over. En drastisch ook. Hij ruimde de woning leeg. En hij nam daarbij ook de sieraden en muntenverzameling mee. Voor de verkoop van zijn moeders woning schakelde hij een makelaar in. Toen kwam de zoon tot de ontdekking, dat voor de verkoop ook de handtekening van zijn zus nodig was. En zij steigerde. Zij voelde zich gepasseerd: had zij niet al die tijd de bankzaken van moeder beheerd? Waarom had haar broer haar niet betrokken bij de afhandeling van de nalatenschap? Nu hoefde ze alleen maar te tekenen bij het kruisje. Dat voelde als onrecht aan. Ze weigerde.

Impasse

Zicht op de complete nalatenschap van de moeder was er niet. Alleen de dochter kende de financiële situatie van de overledene en deze kennis hield ze voorlopig voor zich als drukmiddel naar haar broer. Hij werd ongeduldig en liet zijn zus via een advocaat weten dat zij moest tekenen. Zo kwam de afwikkeling van moeders nalatenschap terecht in een impasse. De zaak dreigde te escaleren. Het huis stond leeg en kon niet worden verkocht.

Doorbraak

Het was de notaris die uiteindelijk voor een doorbraak zorgde. Zij verwees de dochter naar ons door. Nu heeft iedere familie zo zijn omstandigheden; wij kennen intussen allerlei varianten op complexe familierelaties. Het is één van de uitdagingen in ons vak. Want juist op die cruciale momenten in het leven van de ander kunnen wij rust en een oplossing bieden. Een oplossing waarmee de erfgenamen weer vooruit kunnen en hun leven kunnen oppakken.

Inlevingsvermogen

De complexe nalatenschap vergde als eerste inlevingsvermogen. De dochter toonde zich verbolgen en verdrietig. En onzeker, dat ook. Heel begrijpelijk. De zoon wilde een snelle afhandeling en dóór met zijn leven. Door een advocaat in te schakelen dreef hij het conflict op de spits. Hoe nu verder?

Wij konden de dochter geruststellen. De volgorde was duidelijk: eerst zicht op de complete nalatenschap van haar moeder, en dan afwikkeling ervan. Haar broer heeft recht op de bankafschriften uit de tijd voordat moeder is overleden. Hij is immers erfgenaam en treedt als zodanig in haar plaats in al haar rechten en verplichtingen. Meerdere malen is dit bevestigt door de rechter. Onlangs nog in ECLI:NL:GHSHE:2020:281.

In goed overleg

We kozen voor een praktische benadering en wilden een onnodige procedure vermijden. Die insteek was precies wat nodig was. In deze toch al verdrietige periode kon zij de zorg voor de afwikkeling aan ons overlaten. Namens haar namen wij contact op met de ingeschakelde advocaat. Onze intentie was, om er in goed onderling overleg uit te komen en polarisatie uit de weg te gaan. De advocaat bleek bereid mee te werken aan een oplossing. Gezamenlijk stelden wij een overzicht samen van de nalatenschap, een verkooptraject en een verdeling tussen de erfgenamen.

Dochter en zoon konden zich uiteindelijk vinden in de door de advocaat en ons voorgestelde oplossing. De afwikkeling werd alsnog geregeld. Hiermee werd het voor beide erfgenamen mogelijk verder te gaan met hun eigen leven.